نکاتی که آپارتمان نشین ها باید رعایت کنند (قوانین آپارتمان نشینی)
امروزه به دلیل افزایش جمعیت در کلان شهر ها،شهروندان به زندگی آپاراتمان نشینی روی آوردند. زندگی در یک آپارتمان، نیازمند فرهنگ و قوانین خاصی است. اگر این قوانین آپارتمان نشینی را بدانیم می توانیم زندگی آرام‌تری را داشته باشیم. اما با گذشت چندین سال از زندگی در آپارتمان هنوز هم عده ای زیادی از قوانین آپارتمان نشنی اطلاع کافی ندارند و ناخواسته باعث آزار و اذیت دیگران میشوند.
شاید این سوال به وجود بیاید که چرا به قوانین آپارتمان نشینی نیاز داریم؟ چرا باید این قوانین را رعایت کنیم و رعایت نکردن آنچه مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد؟
یکی از عمده ترین مشکلات آپارتمان نشینی عدم توجه به قوانین آن است، به طوری که معمولا اکثر افراد با توجه به ذهنیتی که از زندگی در خانه های شخصی دارند در زندگی آپارتمان نشینی موجب سلب آسایش خود و همسایگان میشوند.برخی از این مشکلات عبارت اند از:
زیاد کردن صدای تلویزیون و رادیو،رها کردن کفش در راهرو،مهمانی های متعدد همراه با مهمان های بسیار و…
قوانین آپارتمان نشینی، افراد را ملزم می‌سازد از یک سری دستورالعمل‌ها پیروی کنند. این قوانین از سبک زندگی و رفت و آمد در آپارتمان شروع می‌شود و حتی در وضعیت بهداشت ساختمان، دفع زباله‌ها یا حتی جای پارک خودروها هم منعکس خواهد شد؛ بنابراین قبل از اینکه زندگی در آپارتمان را تجربه کنید، از مهم‌ترین قوانین آپارتمان نشینی اطلاع پیدا کنید.
کتاب قانون، به تعریف دقیقی از قوانین آپارتمان نشنی پرداخته،اما در برخی از آپارتمان ها، قوانین توسط هیئت مدیره تعیین میشوند. حتی در برخی موارد با توجه به اینکه قانون نیز به روشنی به آنها پرداحته اما عرف را در نظر میگیرند و از آن تبعیت کنند . اگر بخواهیم تعریفی از عرف داشته باشیم ، عرف عبارت است از رفتاری که به تدریج شکل گرفته و تکرار می شود و اشخاص اعتقاد به الزام آور بودن آن رفتار دارند .
در واقع برای رهایی از مشکلاتی که ممکن است در آپارتمان ها رخ دهد،مدریت آپارتمان آیین نامه ای،منطبق با آسایش ساکنین طراحی میکنند.که با رعایت این آیین نامه و قوانین آن ،زندگی در آپارتمان همراه با آسایش و لذت خواهد بود.
مالکیت در آپارتمان نشینی شامل ۲ بخش می باشد:
مالکیت اختصاصی
مالکیت مشترک(مشاع)
- بخشهای مشترک(مشاع)
قسمتهایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت اختصاصی آنها تعلق میگیرد. در واقع تمامی مالکان حق استفاده از آن را دارند و برای استفاده عمومی احداث شده است و در سند اختصاصی قید نشده است ، به اصطلاح مالکیت مشترک(مشاع) نیز می گویند.
(مانند:راه پله،آسانسور،حیات خلوت و …)
- بخش های اختصاصی (مالکیت اختصاصی)
به بخشی از ملک که تنها صاحب آپارتمان حق استفاد از آن را دارد که اصطلاحا به آن مالکیت اختصاصی نیز میگویند.(مانند:تراس اختصاصی در ملک).
برخی از قوانین آیین نامه آپارتمان
- عدم روشن کردن لوازم خانگی پر سر و صدا هنگام ساعات استراحت ساکنین(مانند جارو برقی،ماشین لباسشویی و…)
- نکشیدن وسایل بر روی زمین هنگام جا به جایی
- جلوگیری از صدا بلند در هنگام تماشا تلویزیون یا گوش دادن به موسیقی
- جلوگیری از صدای بلند گفتگو در راهرو و پاگرد ساختمان
- عدم پرتاب زباله از تراس
- استفاده از سطل زباله هنگام بیرون بردن زباله های خود (برای جلوگیری از ریختن شیر آبه زباله)
- به حداقل رساندن سر و صدا در مهمانی ها
- حضور در جلسات هیئت مدیره با ساکنین
- پرداخت به موقع شارژ و هزینه‌های آپارتمان
- بستن در هنگام ورود و خروج درب اصلی ساختمان
- ایجاد تغییرات در نما و بالکن‌ها بدون هماهنگی با مالکین دیگر ممنوع است.
- گذاشتن کفش، دمپایی و جاکفشی پشت در آپارتمان و در محوطه راهروها و همچنین قرار دادن کیسه زباله و سطل آشغال پشت در آپارتمان، ریختن زباله و آشغال در حیاط و راهروها ممنوع است.
- عدم استفاده از آسانسور اصلی آپارتمان برای جابجایی اسباب و اثاثیه( در صورت اسباب کشی، اگر به آسانسور آسیبی وارد شود، هزینه آن بر عهده واحدی است که اقدام به اسباب‌کشی کرده است.)
- عدم ریختن مواد اسیدی حاصل از کف سایی به داخل فاضلاب ساختمان
- عدم انجام کارهای ساختمانی و یا پر سر و صدا بدون هماهنگی با مدیر و در ساعت های را تنها می توان از ساعت 30/8 تا 30/13 و 30/15 تا 30/18 روزهای غیر تعطیل
- هیچ واحدی به طور مستقل حق قفل کردن درب پشت بام را ندارد، در صورتی که اینکار توسط مدیر ساختمان انجام شود و به همه ساکنین کلید داده شود.
- عدم استفاده از پارکینگ دیگران
